اکثر نوزادان فاقد دندان هستند و یا بهتر است بگوئیم در ظاهر چنین به نظر می رسد. اما در حقیقت رشد دندان تا ماه سوم حاملگی آغاز می شود و تشکیل مینا و عاچ که بافت های سخت دندان های نوزاد (دندان های شیری)هستند تا ماه چهارم شروع می شوند.

اولین دندان در حدود شش ماهگی جوانه می زند. زمان رویش اولین دندان ها در کودکان بسیار متغیر است اما در اغلب شیرخواران دندان ها تا یکسالگی از ورای لثه ها آشکار می شوند.

معمولاً اولین دندان هایی که ظاهر می شوند دندان های جلویی (پیش) فک پایین هستند، پس از آنها دندان های جلویی فک بالا پدیدار می شوند. سپس اولین دندان های آسیاب در می آیند و به دنبال آن، دندان های نیش بیرون می آیند. آخر از همه دومین دندان های آسیاب ظاهر می شوند. در بیشتر کودکان تا سن سه سالگی همه دندان های شیری در آمده است.

کودک 20 دندان شیری دارند. در حالت طبیعی هر دندان شیری با یک دندان دایمی جایگزین می شود. دندان های پیش به جای دندان های پیش، نیش در جای نیش و دندان های آسیاب کوچک به جای دندان های آسیاب قبلی می نشینند. اولین دندان های آسیاب بزرگ دایمی، پشت دندان های آسیاب شیری جوانه می زنند.

در بسیاری از کودکان، ظهور دندان های دایمی حدود سن 6 سالگی شروع می شود. ابتدا دندان های بیش پایین و به دنبال آن دندان های پیش بالا و اولین آسیاب های بزرگ پدیدار می شوند.آسیاب های کوچک و نیش های دایمی بعد از آن ظاهر می شوند.

روند افتادن دندان های شیری و جایگزین شدن آنها با دندان های دایمی معمولاً در طول سال های دوره ابتدایی ادامه می یابد. حدود 14 سالگی، 28 دندان دایمی در دهان وجود دارد. چهار دندان آسیاب بزرگ که آخرین دندان ها هستند و به دندان های عقل معروفند معمولاً در اولین سال های جوانی پدیدار می شوند و به این ترتیب مجموعه 32 تایی دندان های دایمی را تکمیل می کنند.

دندان های دایمی شما به طور مساوی بین فک بالا و پایین تقسیم شده اند. آنها از جلوی دهان به سمت عقب تشکیل شده اند از : 8 دندان پیش (در هر فک 4 تا)، 4 دندان نیش، 8 آسیاب کوچک و 12 آسیاب بزرگ.