میگرن ها نوعی اختلال مزمن و بدون علاج هستند سردردهای آن زندگی فرد را تهدید نمی کنند و هیچ مدرکی دال بر منجر شدن آنها به اختلالات یا بیماری های دیگر در دست نیست. با درمان، شما قادر خواهید بود تعداد دفعات و شدت حملات میگرن را کاهش دهید.

گاهی اوقات، تلاش های شما برای کنترل درد، عوارضی را به همراه دارد. مثلا اگر از مسکن های بدون نسخه یا حتی نسخه ای، بیش از 3 بار در هفته استفاده کنید، مقدمات عارضه ای موسوم به سردردهای برگشتی را در خودتان فراهم خواهید کرد. هر چند این داروها موقتا سردرد شما را تسکین می بخشند، اما بدن شما به تدریج به آنها عادت می کند و نتیجه آن تشدید سردردها یا بیشتر شدن دفعات آن می باشد. در پی این مساله شما مجبور به مصرف داروی بیشتری خواهید بود که بالطبع شما را در دام یک چرخه معیوب گرفتار می سازد.

به علاوه، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، مثل بروفن (آدویل، موترین و سایر مارک ها) و آسپیرین می توانند عوارض جانبی مانند معده درد، خونریزی و زخم گوارشی را به دنبال داشته باشند، به ویژه اگر در مقادیر زیاد یا به مدت طولانی مصرف شوند.

اثرات جانبی تریپتان ها عبارتند از: تهوع، سرگیجه و ضعف عضلانی. سکته مغزی و حمله قلبی هم، هر چند نادرند، اما از عوارض احتمالی این داروها به شمار می روند. در موارد نادری افراد تحت درمان با ایمیترکس به دلیل کاهش جریان خون به روده ها (ایسکمی مزانتریک)، دچار دل درد، دل پیچه و اسهال خونی شده اند. این عارضه ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان یا حتی جراحی داشته باشد.

اگر در حال استفاده از گروهی از ترکیبات ضد افسردگی موسوم به مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) هستید، از تریپتان ها استفاده نکنید. حتما پزشک را در جریان تمامی داروهایی که مصرف می کنید، بگذارید.