خونریزی حاد زیر سخت شامه غالبا یا بدون جراحی فوری مرگبار است و فرد علی رغم اقدامات پزشکی فوری جان خود را از دست می دهد.

اشکال تحت حاد و مزمن خونریزی زیر سخت شامه خطر کمتری را به همراه دارند، ولی به محض ظهور علایم و نشانه ها نیاز به اقدام پزشکی است در غیر این صورت آسیب پایدار مغزی اجتناب ناپذیر خواهد بود. خطر بروز عوارض جدی در افرادی که آسپیرین و داروهای ضد انعقاد را به طور روزانه مصرف می کنند بیشتر است.

درمان

درمان هماتوم (خون مردگی)معمولا نیازمند جراحی است. اگر خون در یک نقطه متمرکز و حالت مایع دارد تنها عمل لازم می تواند ایجاد سوراخی در جمجمه برای تخلیه خون باشد. در خون مردگی های وسیع یا لخته های بزرگ ممکن است لازم باشد برای خارج کردن خون قسمتی از جمجمه (در عملی موسوم به کرانیوتومی) باز شود. برخی از خون مردگی های زیر سخت شامه جزئی بوده و نشانه هایی هم ایجاد نمی کنند و طبعا نیازی هم به تخلیه آنها نیست.

مراقبت های ویژه عبارتند از: عمل ها و داروهای متنوعی برای کنترل تورم (خیز) مغز، در نتیجه تجمع مایعات در پی آسیب به سر. بعد از جراحی، داروهای ضد تشنج، مانند فنی توئین (دیلانتین) را می توان به منظور کنترل یا پیشگیری از تشنج های پس از آسیب تجویز کرد. تشنج ها ممکن است حتی 2 سال بعد از ورود صدمه به سر شروع شوند.

از دست دادن حافظه، منگی، حواس پرتی، اضطراب و سردرد ممکن است رخ داده و تا مدت ها گریبان گیر فرد باشند. در بزرگسالان، بهبود از این وضعیت عمدتا در عرض 6 ماه نخست روی می دهد و بهبود کمتری هم طی 2 سال آینده ایجاد می شود. بهبود ناقص، حاصل آسیب مغزی است. حصول بهبودی از این عارضه در کودکان معمولا بهتر از بزرگسالان است. بهبودی در آنها سریع تر اتفاق می افتد و البته مقداری از بهبودی هم با گذشت و در یک مدت طولانی تر حاصل می شود.