درمان پرکاری تیروئید بسته به علت زمینه ای، سن شما و شدت اختلال دارد. درمان ها از این قرار هستند.

ید رادیو اکتیو

ید رادیو اکتیو بیشترین درمان جهت هیپرتیروئیدی است. این ید رادیواکتیو در دوز واحد و به صورت یک محلول یا کپسول تجویز می شود و سپس توسط غده تیروئید جذب خواهد شد. اشعه حاصل بدون زیان و بدون درد بافت های تیروئید را تخریب می سازد و موجب می شود غده جمع شود و تولید هورمونش کاهش یابد.

دوز ید رادیو اکتیو بسته به اندازه غده تیروئید و یافته های آزمایش برداشت ید دارد. سطوح افزایش یافته تیروکسین (هورمون تیروئید) تدریجاً ظرف 2 تا 3 ماه کاهش می یابند. بعضی افراد احتیاج به دوز دوم ید رادیو اکتیو نیز دارند.

بیش از 80 درصد افرادی که برای هپیرتیروئیدی ید رادیواکتیو دریافت می کنند، علاج کامل می یابند. با این حال به علت اینکه این درمان موجب می شود فعالیت تیروئید به میزان زیادی کاهش یابد، می تواند به وضعیت مخالف تبدیل شود (تولید خیلی کم هورمون تیروئید)، بسیاری از افراد به مصرف روزانه تیروکسین برای جایگزین کردن تیروکسینی که دیگر ساخته نمی شود احتیاج دارند.

داروهای ضد تیروئید

درمان دیگر مصرف داروهای ضدتیروئیدی است که به صورت قرص موجودند (متی مازول و پروپیل تیواوراسیل)، این داروها تدریجاً نشانه های هیپرتیروئیدی را کاهش می دهند و این عمل را از طریق مهار تولید مقادیر بیش از حد هورمون انجام می دهند.

بعداز 6 تا 8 هفته از شروع درمان، نشانه های هیپرتیروئیدی اغلب از بین می روند. با این وجود درمان طولانی مدت است و ممکن است موجب عوارض جانبی بر مغز استخوان یا کبد گردد. در بعضی بیماران یک یا دو سال از داروهای ضد تیروئید مشکل زا برای همیشه حل می نماید ولی بسیاری از آنها ممکن است دچار عود شوند.

مسدود کننده های بتا

گروهی از داروها تحت عنوان مهارکنندگان بتا آدرنرژیک یا مسدود کنده های بتا، که به طور وسیع برای درمان بیماری های عروق کرونر و فشارخون بالا مصرف می شوند، همچنین عملکرد هورمون تیروئید در بدن شما را مسدود می نمایند. مسدود کننده های بتا می توانند لرزش دست ها و ضربان قلب را کاهش دهند و موجب شوند ظرف چند ساعت احساس راحتی نمایید ولی آنها سطوح بالای تیروکسین در جریان خون را کاهش نمی دهند.

یک مسدود کننده بتا نظیر پروپرانولول (ایندرال)، آتنولول، متوپرولول یا نادولول ممکن است جهت تخفیف نشانه های هیپرتیروئیدی تا زمان تأثیر سایر درمان ها یا در همراهی با سایر درمان ها استفاده شود.

جراحی

اگر داروها نتوانند مشکل را درمان کنند، ممکن است شما کاندید جراحی تیروئید شوید. حین عملی به نام تیروئیدکتومی، پزشک شما بخشی یا اکثر تیروئید را خارج می سازد و تولید هورمون را کاهش می دهد یا متوقف می سازد. اگر تمام غده خارج شود، شما احتیاج به دریافت روزانه دارو جهت جایگزین نمودن هورمون هایی که به طور نرمال توسط غده تولید می شوند دارید.

مراقبت شخصی

اگر شما بخش زیادی از وزن خود را از دست داده اید یا دچار تحلیل عضلانی گشته اید، با پزشک متخصص تغذیه در مورد رژیم مناسب مشورت نمایید با درمان صحیح تقریباً تمام افراد وزن خود را به دست خواهند آورد. همچنین مصرف روزانه میزان کافی کلسیم لازم است، تا از استئوپروز (پوکی استخوان) پیشگیری به عمل آورد. هدف دریافت روزانه 1500 میلی گرم کلسیم می باشد، چه این میزان از طریق غذا تأمین شود و چه از طریق مکمل های کلسیمی.