• اسپاسم و گرفتگی عضلانی و سوزن سوزن شدن مخصوصاً در دست ها، پاها، صورت و گلو. • مشکلات تنفسی • پوست خشک • عفونت های قارچی • در کودکان، استفراغ، تشنج و سردرد

وقتی غدد پاراتیروئید مقادیر خیلی کمی از هورمون هایشان را ترشح می کنند، بیماری حاصل هیپوپاراتیروئیدی نام می گیرد. هیپوپاراتیروئیدی خیلی نادرتر از هیپوپاراتیروئیدیسم است.

بدون حضور مقادیر کافی از هورمون پاراتیروئید در گردش خون، مقدار کلسیم خون به زیر سطوح نرمال افت می نماید و مقادیر فسفر بالا می رود. غلظت پایین کلسیم مشکلات متعددی تولید می نماید، مخصوصاً گرفتگی عضلانی و انقباض های غیرارادی عضلانی.

انقباض های غیرارادی عضلانی مرتبط با هیپوپاراتیروئیدیسم می توانند ناراحت کننده یا دردناک باشند و مشکلات تنفسی ممکن است از انقباض خودبخودی در عضلات کنترل کننده طناب های صوتی ایجاد شود. اگر سطوح کلسیم خون برای سال های متمادی پایین باشند. آب مروارید و تشنج ممکن است ایجاد شود.دو نوع هیپوپاراتیروئیدی وجود دارد. یک نوع هیپروپاراتیروئیدی خودبخودی (اولیه) نامیده می شود. علت این حالت ناشناخته است اما این حالت ممکن است به همراه استعداد به عفونت های قارچی و نارسایی تخمدان ها و غدد آدرنال (فوق کلیه) پدید آید. کودکان بیش از بزرگسالان به این نوع گرفتار می شوند. نوع ثانویه وقتی ایجاد می شود که غدد پاراتیروئید خارج شده باشند یا حین جراحی گردن آسیب دیده باشند.

تشخیص

یافته های کلیدی برای تشخیص هیپوپاراتیروئیدیسم عبارتند از سطوح غیر طبیعی و پایین کلسیم در جریان خون و سطوح بالای فسفر و سطوح نسبتاً پایین هورمون پاراتیروئید.

برای درمان این بیماری، پزشک ممکن است مکمل های ویتامین Dو کلسیم تجویز نماید. اگر اسپاسم عضلانی خیلی شدید باشد، ممکن است برای شما تزریق داخل وریدی کلسیم صورت گیرد تا اینکه تسکین فوری و موقتی ایجاد شود.

ممکن است شما از مکمل های کلسیم و ویتامین D برای تمام طول زندگی استفاده نمایید و مقادیر این مکمل ها باید به مقدار قابل توجهی بیشتر از آن چیزی باشد که برای تغذیه معمولی تجویز می شود.

علاوه بر این، به این خاطر که سطوح کلسیم خون باید پایش شوند، پزشک برنامه ای از آزمایشات خون جهت پایش این سطوح تنظیم می نماید. این آزمایش ها برای اطمینان از اینکه شما سطوح نرمال کلسیم در جریان خونتان دارید از اهمیت برخوردار هستند.