عامل اصلی بروز این بیماری شناخته نشده است. از روی مطالعات مربوط به توزیع بیماری نکاتی در مورد این که چه کسی به بیماری مبتلا می شود، کجا و تحت چه شرایطی شخص به بیماری مبتلا می گردد به دست آمده است. من پیشتر نیز ذکر کردم که این بیماری نسبتا شایع است و شاید بتوان گفت همواره 100000 نفر در بریتانیا به این بیماری مبتلا هستند. میزان ابتلای زنان و مردان یکسان است و هیچ نژادی از آن در امان نیست.

بیماری پارکینسون با هیچ نوع شغل خاصی در ارتباط نبوده و صرفا بیماری جسمانی مغز است که در اثر استرس، اضطراب و یا آشفتگی های خانوادگی بروز نمی نماید. نتیجه تحقیقات مبسوط در مورد منشا باکتریایی و ویروسی منفی بوده است. پس بنابراین پارکینسون بیماری عفونی نیست.

استحاله (تحلیل) سلول عصبی

در بیماران مبتلا به پارکینسون عارضه و یا استحاله عقده های پایه ای در لایه های عمقی ماده خاکستری مغز، بخصوص بخشی که ماده سیاه رنگ نام دارد به وجود می آید. ماده سیاه رنگ که به توده خاکستری (هسته دم دار و گلوبوس پالیدوس) متصل است در بردارنده سلول های سیاه رنگی است که در افراد عادی تعدادی انتقال دهنده شیمیایی تولید می نمایند که مهم ترین آنها دوپامین است. دیگر انتقال دهنده ها سروتونین، سوماتوستاتین و نور آدرنالین می باشند. در بیماری پارکینسون، این سلول های عقده های پایه ای دوپامین کمتری تولید می نمایند که برای فرستادن پیام های مهم به سایر قسمت های مغز، نخاع، عصب ها و ماهیچه ها بدان نیاز است.

عملکرد ماده سیاه رنگ

سلول های عصبی در ماده سیاه رنگ، در قسمت بالایی ساقه مغز، حاوی انتقال دهنده عصبی دوپامین هستند. رشته های عصبی این سلول ها دوپامین را درون توده خاکستری یعنی قسمتی از مغز که حرکت انسان را کنترل می نماید، آزاد می نمایند.

عقده های پایه ای، از طریق دوپامین، مسئول برنامه ریزی و کنترل حرکات خودکار بدن همانند اشاره کردن با دست، جوراب پوشیدن، نوشتن و یا قدم زدن هستند. چنانچه عقده های پایه ای به درستی کار نکنند (همانند آنچه در بیماران مبتلا به پارکینسون رخ می دهد) کلیه ابعاد حرکت آسیب می بینند و در نتیجه به بروز علایم بیماری پارکینسون منجر می شود که عبارتند از کندی حرکت، سفتی و تلاش بیش از حد برای حرکت دادن اعضای بدن و اغلب لرزش.

معمولا با افزایش سن به صورت طبیعی سطح دوپامین در ماده سیاه رنگ مغز کاهش می یابد. به هر حال جهت بروز علایم بیماری می بایست سطح آن به یک پنجم میزان طبیعی کاهش یابد.