«نشانه شایع»

بیماران اغلب به هنگام راه رفتن از مرکز نقل خود به طرف جلو خم می شود

سفتی عضلات

سفتی عضلات یعنی خشکی آنها و بنابراین برای حرکت اندام ها نیاز به تلاش بیشتری وجود دارد. که در عین حال اندام ها سنگین و ضعیف نیز شده اند. به هر حال از دست دادن قدرت و توانایی مشخصه بیماری پارکینسون نمی باشد.

کندی حرکت

کندی حرکت به 3 حالت بروز می نماید: فقدان حرکت غیر ارادی (اختلال حرکتی)، کندی در شروع حرکت و کندی در طول حرکت (برادی کینزی). دست خط بیمار به تدریج ریزتر می شود همچنین در نوشتن نشانه هایی از لرزش مشاهده می شود.

اختلال در حالت بدن

اختلال در حالت بدن، اصطلاحی است که به حالت خمیده گردن و بالاتنه اشاره دارد و در اواخر دوران بیماری بروز می نماید. همچنین نشانگر این است که بازوها به طرفین می چسبند، آرنج ها اندکی خم می شوند؛ پاها نیز در ناحیه باسن و زانوها خمیده می گردند.

نشانه های شایع بیماری پارکینسون

اگر چه نشانه های شایع بیماری پارکینسون در میان بیماران متفاوت، مختلف هستند اما طیفی از ویژگی های مشترک نیز به چشم می خورند.

• دشواری بستن دکمه ها • ناتوانی از چرخیدن • ناتوانی از برخاستن از روی صندلی • صورت بدون احساس • افتادن مکرر • خشک شدن پاها • پوست چرب • پلک زدن اندک • کشیدن پاها روی زمین به هنگام راه رفتن • خوردن کند • حرکت کند • صدای آهسته • عضلات سفت • لرزش

عدم تعادل

عدم تعادل اغلب با حالت غیر طبیعی بدن همراه است. بیماران اغلب در می یابند که نمی توانند به صورت صحیح راه بروند و به قول معروف سکندری می خورند و در نتیجه به آسانی به زمین می خورند. همچنین به نظر می رسد که از مرکز ثقل بدن خود به طرف جلو خمیده می شوند و بدون این که کاری از دستشان براید قدم زدن آنها به دویدن تبدیل می شود (که پزشکان آن را افزایش غیر ارادی سرعت می نامند. این کلمه مشتق از واژه ای لاتین به معنای عجله است.) اگر اندکی آنها را هل دهند، بدون داشتن کنترل به سمت جلو می دوند و یا به سمت عقب سکندری می خورند.